Ormanların Korunması ve Devamlılığı Adına: SİLVİKÜLTÜR
Planlı olarak yeni ormanların kurulması ve bunların doğal olarak var olan ormanlarla birlikte yetiştirilmesi, bakılması, gençleştirilmesi ve varlıklarının en iyi şekilde devam ettirilmesi ile uğraşan bilim dalına ‘silvikültür’ denmektedir.
Latince kökenli bir kelime olan silvikültür, orman yetiştirmek anlamına gelmektedir. ”Silva (orman)” ve ”kültüra (yetiştirmek)” kelimelerinin birleşmesinden oluşmuştur.
SİLVİKÜLTÜRÜN AMACI NEDİR?
Ormanların Korunması ve Devamlılığı Adına: SİLVİKÜLTÜR
Planlı ormancılık yaklaşımına dayalı olan silvikültür, ormandan az masrafla en yüksek kalite ve sayıda çok yönlü ürün oluşturmayı, ülke ekonomisinin orman ürünleri ihtiyacını sürekli karşılayacak nitelikte, dış etkilere dayanıklı verimli ormanlar meydana getirmeyi amaçlamaktadır.
Silvikültürel uygulamalar aracılığıyla ormanların sürdürülebilirliği sağlanmakta ve belirlenen görevleri yapabilecek biçimde işletilmesi gerçekleştirilmektedir.
Silvikültürel uygulamalar, ormanın tesisinden itibaren başlamakta, bakımlar (gençlik, sıklık bakımları, aralamalar) ile devam etmekte ve yeniden gençleştirme çalışmaları ile sona ermektedir.
TÜRKİYE’DE SİLVİKÜLTÜREL ÇALIŞMALAR
Türkiye’de silvikültür çalışmalarının tarihsel gelişimine bakıldığında, cumhuriyetin ilk yıllarında kırsal kesimdeki cibal-i mübaha zihniyetine karşı koruma ağırlıklı düzensiz seçme işletmeciliği dönemi yaşanmıştır.
1963 yılında planlı kalkınma dönemine girilmesiyle birlikte 1963-1972 yılları arasında Türkiye’deki ormanların tümünün verimli kullanılmasına ilişkin planları yapılmış ve böylece silvikültürel işlemler, Türkiye ormanlarında da uygulanmaya başlanmıştır.
Silvikültürel çalışmalar eğitim müfredatlarında yer alması, gerekirse kamu spotları tarafından yayılması gereken bir konudur. Daha fazla ormanımızın yanmaması için yangınla ilgili doğru adımların atılması gerekiyor. Yangınla yaşamayı öğrenmemiz gerekiyor, tıpkı depremle yaşamayı öğrenmemiz gerektiği gibi.
